غزل جدیدم تقدیم به شما :

ای آشنای بی وفا آهسته تر قدم بزن

در پیچ و تابِ جاده ها آهسته تر قدم بزن

من خالصانه می دوم اما به تو نمی رسم

محضِ رضایت خدا آهسته تر قدم بزن

آشفته هستم از شب و تنهایی پر از غمم

در حالِ بی قرارِ ما آهسته تر قدم بزن

این مته ی شتابِ تو کز کرده در هوای من

پیوسته می جود مرا آهسته تر قدم بزن

تا کی حصارِ بی کسی در آسمانِ دیده ام

تا کی به عزلت و فنا آهسته تر قدم بزن

هر جا که پا نهاده ای رؤیت نشد نشانه ای

ای یکه تازِ ناکجا آهسته تر قدم بزن

شعر نیمایی جدیدم رو با عنوان (( فراخوان صداقت )) تقدیم حضورتون می کنم.

کاش یک شب برسد

که در این تاریکى

اگر از پنجره ها روزنه اى پیدا شد

پیشِ پاى دگران

مانعى نگذاریم

دوده ها را بزداییم و کمى

غصه از پیکره ى پیرِ فلک برداریم

کاش در حنجره ى طینتِ ما

عشق ، عادت باشد

جاى هر تیزرِ تبلیغاتى

آگهى هاى فراخوان صداقت باشد

مدتى مى گذرد

جمعِ افروخته ى اندکِ ما

در تلاشند که فرداها را

خوش خط و واضح و گرم و خوانا

راهى راهِ سعادت بکنند

کینه را سر ببرند

و هنرمندانه

روی دلمردگى بومِ همه

طرحِ شیرینِ رفاقت بکشند

کاش در رخوتِ بى حدِ زمان

نبضِ خورشید پدیدار شود

حسِ یکرنگى این قافله بیدار شود

و نگاه همگان

رو به درگاه خدا حاضر و هشیار شود

کاش یک شب برسد

که درونِ اذهان

ترسى از حادثه و تیغ نباشد

روزى سفره ى مردم

شیون و جیغ نباشد

شخصی از سایه ی خویشتن نترسد

بیدی از باد نلرزد

همه جا شمع و گل و آینه پیدا

و صفا بگذرد از حد

کاش یک شب برسد

غزل بهاری جدیدم رو با عنوان (( سفره ی دلها )) تقدیم می کنم به دوستان گل. همیشه بهاری باشید و شاد.

یک سالِ دگر سر شد و تقدیر رقم خورد

در آینه ها سیرتِ تصویر رقم خورد

از مرگِ پر از حادثه ى فصلِ زمستان

احیاى بهار آن پدرِ پیر رقم خورد

سرما جگرش سوخت و تا خواست بجنبد

بر فرقِ سرش ضربتِ شمشیر رقم خورد

برخیز که در مرتبه ى سفره ى دل ها

صد پله ى پر شور و نفسگیر رقم خورد

امسال دگرگون شو و هر لحظه خطر کن

کاندر نفست جرأت یک شیر رقم خورد

بخشنده ى کُل باش و مپرس از کس و ناکس

دریادلى تو به چه تأثیر رقم خورد ؟

غزل جدیدم با عنوان (( سوی تو ))‌ تقدیم به شما :

باز هم سیلِ غمم کیسه کشِ جوى تو شد

سینه آکنده ز عطرِ تنِ خوش بوى تو شد

از کدامین قفس و سایه هراسى اى دوست

یک سبد چشم و سر و دست و قدم سوى تو شد

منِ بیچاره ى سرگشته و مبهوت که هیچ

باد هم مست و خراباتى گیسوى تو شد

در کمندِ نگهت هستم و میدان دلم

سخت تسلیمِ برازندگى گوى تو شد

خانه ام از گذرت نورِ صد آئینه گرفت

روحِ پژمرده ى من زنده به جادوى تو شد

گشت آسوده و عمرى به گدایی منشست

آن که ذاتش به رهِ بندگى خوى تو شد

ایام سوگواری امام حسین (ع) رو به همه ی دوستان تسلیت می گم. شعر جدیدم رو به همین مناسبت تقدیم می کنم به حضرت و دوستدارانش :

من تشنه ی جامِ عطش آموزِ حسینم

آغشته به دنیای پر از سوزِ حسینم

ناگفته نماند منِ دلداده ی مجنون

مبهوتِ کراماتِ دهان دوزِ حسینم

دیوانه ی مردانگی شاهِ عطوفت

عباس ، یلِ عاشقِ چون یوزِ حسینم

من تا نفسی در تنِ این حنجره دارم

دنباله رو مسلکِ پیروزِ حسینم

درویشم و بی وقفه بدین ظرفِ گدایی

می بالم و دیریست که دریوزِ حسینم

هر قدر که آسوده و بی دغدغه باشم

محتاجِ دعاهای شب و روزِ حسینم